Voor de buitenwereld lijkt het of je alles goed voor elkaar hebt. Je hebt een leuk gezin (met of zonder kinderen), een drukke baan, een gezellige vriendengroep, misschien een wekelijks sportmoment of zelfs 2 á 3 keer per week en een dagje of weekend weg sla je ook niet af. Je staat voor iedereen klaar. Ze hoeven maar iets te vragen en jij zegt meteen ja. Jij zit niet stil en zorgt naast jouw eigen gezin dat ook anderen niets te kort komen. De weken vliegen voorbij en je kijkt uit naar tijd voor jezelf. Als dat eindelijk zo ver is, komt er weer iets tussen. Of het moment voor jezelf is daar en dan toch snel de was ophangen, nog even stofzuigen en dan dat klusje wat al langer op je 'to-do lijstje' staat. Die doe je ook maar, handig nu er niemand thuis is. En voor je het weet is de tijd voorbij. Je zit weer in de 'sleur' van alledag en aan het eind van de dag ben je niet te genieten. Toch een gezonde maaltijd op tafel zetten. De lat ligt tenslotte altijd hoog. Dan speelt net dat kwaaltje weer op. Jouw lijf zit vol spanning. De energie is op. Je zegt die leuke afspraak af. Sporten? Nee, daar ben je echt te moe voor en met die pijn gaat dat echt niet lukken. Mét schuldgevoel lig je 's avonds op de bank.
Dat kan anders!